Page 28 - My FlipBook

Filluam bëmë lutje në M inistrinë e Brendshme,
në K rye m in istri, po nuk na kth e n te askush
përgjigje. Ne prisnim me ankth. Kur ngrysej,
thosha: Shyqyr që u bë natë dhe kur fillonte të
gdhihej thosha: Bobo, si do të jetë kjo ditë, sepse
polici vinte çdo ditë dhe na kërcënonte: Kur do
të shkoni?

Një ditë na tha se do të vinin të na merrnin
me kamion.

U ngritëm që në ora tre të mëngjesit, ishte
natë, shkuam me gjithë fëm ijë në shtëpinë e
babait tim . Gjatë ditës i vinim rrotull shtëpisë
dhe e shihnim nga larg ç'bëhej.

Atë mëngjes shkuam prapë në M inistrinë e
Brendshme se mos na jepnin ndonjë përgjigje;
Vajta unë. Dhimitri më priste atje në lulishtja në
gropë e Sheshit Skënderbej. S 'm 'u përgjigj njeri.
Kur u ktheva, Dhim itrin e kishte zënë gjumi në
një nga ato stolat, sepse ishte i lodhur e i dërmuar
nga gjithë sa po vuanim.

Pastaj shkuam në Fadil Paçrami që atëherë
ishte kryeredaktor i "Zërit të Popullit". Ai e priti
mirë Dhim itrin. Unë - i tha - do të ndihmoj ty si
Dhim itër Pasko, sepse e çmoj punën që ke bërë.
Mos kij merak, do ta rregullojmë. Dhe e rregulloi.
Të nesërmen erdhi polici, mori librin e shtëpisë
dhe letërnjoftim in, që ishin me vulën A.P. dhe na
solli të reja." Pastaj - më tregonte M itrushi - më
dhanë dhe punë. Përktheja nga rusishtja materiale
që botoheshin një herë në javë - më duket të
shtunave - në të dy faqet e brendshme të gazetës
"Bashkim i", nga eksperinca e kolkozeve dhe
sovkozeve sovjetike".

Përkthenja dhe nga gazeta me emrin më të
gjatë të gazetave të botës që quhej "Për një paqe

26