Page 7 - My FlipBook
P. 7

f-

HYRJE

    Kam bërë një gabim që letërsia dhe kul-
tura shqiptare s’duhet të ma falin.

    Pata miqësi pothuaj dhjetëvjeçare me Mit-
rush Kutelin.

     Ai-mjeshtër i njohur, në moshë të pjekur.
Unë — një djalosh i ri që vraponte pas muzave,
por që ai, me zemrën e tij të madhe, gjithmonë
më ngrinte e më vinte pranë, në vendin e sho-
kut.

   Kam kaluar plot orë të bukura e të vlefshme,
në atë dhomën e tij të vogël me një tavolinë
në mes përplot me libra dhe me makinën e
shkrimit...

    Tek ajo dhomë gjendej edhe për mua, përherë.
një karrige e lirë. Vija shpesh. Me aq sa gjy-
koja atëherë edhe rezervohesha në vizitat, se
e dija që do t’i merrja nga koha e vlefshme,
kohë që do t’ia hante pastaj natës dhe gjumit.
Megjithatë, dëshira e zjarrtë e zemrës për të
qenë pranë tij, për ta dëgjuar, ma mundte
gjithmonë arsyetimin e ftohtë, se kush e ka-
përcente prakun e asaj dhome të vogël, kur
dilte që atje, dilte me krahë!

    Ai njeri i lodhur nga jeta, i plakur pa kohë,
i ngarkuar pa masë me punë e i sëmurë, ku e

                                                                     5
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12