Page 55 - My FlipBook

* **

Në vitin e fundit të jetës së tij, ndërsa ishte
tepër i sëmurë e i dëshpëruar, gjatë një bisede
mbi shkrim tarët e mëdhenj erdhi fjala te R. Tagor,
të cilin e pëlqente shumë. I thashë që kisha librat
e tij rusisht. I shpura atë me poezi. Gjatë leximit
kishte bërë shumë shënime me lapës të cilat i
prishi me gomë para se të ma kthënte librin, por
aty kanë m betur dy shprehje nga R. Tagor që i
paskan pëlqyer:

- / kam 7-Hi erës që si/let m i tokë
dhe

- Njeriu është më i keq se kafsha kur bëhet
kafshë.

Atëherë ra fjala dhe për shkrirptarin Anatol
Frans nga i cili kisha dy vëllime rusisht. I dhashë
n jë rin . Kur ma k th e u , më th a : Në fa q e t e
brendshme të kapakut të kam lënë dy kujtime, t 'i
kesh ti, kur të mos jem. Ai kujtim i hidhur, që
parathoshte një vdekje të afërt, janë dy poezitë
e mëposhtme:

LUTJE
Unë, M itrushi, poet shqiptar,
Fort do t 'i iutesha nënës,
Që të më hidhte një iitar
Varur në b ri të hënës.

Edhe pastaj, si për çudi,
Të gjendem varur n 'erë
Dhe të thërres: "Sa lu m tu ri!"
Në erë, m b i skëterë.

53